Wat afgelopen dinsdag, 29 maart, begon als een stralende dag (foto 01)eindigde bijna in een drama! We hadden een rol vloerbedekking plus nog wat spullen naar De Nieuwe Hof in Melderslo gebracht. Het was op het eind van de middag, het zonnetje scheen en wij wilden de omgeving eens wat beter verkennen, samen met Timo en Noa, onze honden. Zo gezegd, zo gedaan. We genoten volop van het weer en de prachtige omgeving. Op een gegeven moment liepen we op het Pieterpad. Daar liep een klein stromend watertje. Noa, die met haar 4 maanden al goed kan zwemmen dook er meteen in. Safia zag direct dat het water behoorlijk stroomde, richting een buis (foto 02) en inderdaad, Noa werd meegetrokken door het stromende water in de buis. Frank probeerde Noa nog te pakken, maar ze was al weg! Het laatste wat we zagen waren twee ogen (1 blauw en 1 bruin) die ons in paniek aankeken! Deze buis was helemaal gevuld met water en liep zo'n 9 meter onder het Pieterpad door (foto 3), om daar weer in het riviertje uit te komen. De schrik sloeg ons om het hart: als Noa hier maar uitkomt, er kan van alles in die buis zitten, takken, vuil. Het duurde en duurde. We konden niets doen en geloofden er niet meer in...tot we plots een gespetter en geproest hoorden en daar kwam ze, totaal in paniek uit de andere kant van de buis. We trokken haar onmiddellijk op het water. We zagen direct dat ze in een shock (foto 4) was. Je hoorde ook dat ze water in de longen had gekregen.
Maar het was al een wonder dat ze levend uit die buis gekomen was! We wikkelden haar in mijn jas. Maar wat nu? Ze moet snel naar een dierenarts. We spraken eerst wat wandelaars aan, maar die konden ons ook niet helpen. We hebben uiteindelijk Marc, de huidige bewoner van De Nieuwe Hof, gebeld. Hij kwam ons uiteindelijk oppikken en vanuit De Nieuwe Hof hebben we toen de dienstdoende dierenarts gebeld, waar we om half negen terecht konden (foto 5). De arts constateerde inderdaad shockverschijnselen bij Noa. Ze was onderkoeld, ze had water in de longen, benauwd e.d. Hij adviseerde om haar daar te houden waar ze onder warmtelampen werd gelegd, en medicatie kreeg toegediend. Antibiotica en een middel tegen benauwdheid. Bovendien zou Noa aan het infuus gelegd worden.
Terug in Eindhoven, zonder Noa, konden wij amper van de schrik bekomen. We hebben slecht geslapen die nacht, maar de volgende ochtend kregen we gelukkig een telefoontje van de Dierenkliniek dat het inmiddels een stuk beter ging met Noa en dat ik haar kon komen halen. Na € 384,- te hebben afgerekend in Dierenkliniek Horst e.o (foto 6) ben ik nog terug naar de plek gegaan waar het zich allemaal had afgespeeld. Ik was daar in alle consternatie een dure zonnebril verloren en gelukkig lag deze nog daar! Noa vertoonde geen enkele schrikreactie, Ze was heel relaxt, wel moe en vermagerd(!), maar lijkt verder prima in orde (foto 7). Over 10 dagen terug voor controle. We zullen in de toekomst zeer regelmatig terugkeren daar, bij het Pieterpad (foto 8), maar in het vervolg beter uitkijken waar de honden in het water gaan!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten